Yağmur damlaları, kızını döven bir baba misali vuruyordu cama rüzgarla birlikte. Sıcak bir nescafe ile camın önünde oturduğunu hayal etti, oturduğu köşeden. Nescafe yerine elinde saydamlığını yitirmekte olan bir bardağın içinde dolanan konyak vardı. Uzun zamandır konyak içmemişti. Terletiyordu. Fakat ne terlemeyi ne de uzun zamandır içmediğini önemsiyordu. Elinde ki bardağın boşaldığını görünce, eli şişeye gitti. Fakat düşünceler içinde ölüm kalım mücadelesi veren zihni, elinden hızlı davranıp hatırladı şişenin boş olduğunu. Gülümsedi hafifçe. Bir şeyin daha sonu gelmişti. Ardından yağmur da bitti. Adam tekrar gülümsedi. Kulaklığına gelen müziğin durduğunu fark edince şarjında bittiğini anladı. İyice büyük ve geniş bir tebessüm kapladı yüzünü. Sonu düşündü uzun uzun. Ve o da bitti...
O gece hava aslında hep dövdü yağmur damlalarıyla o camı. Adam sadece görmek istemedi.
O gece yere yarım şişe konyak döküldü bir tekmenin yardımıyla. Adam sadece içmek istemedi.
O gece kulaklıktan duyulan şarkı hiç durmadan tekrar etti. Adam sadece duymak istemedi
O sabah, gece boyunca ıslanan cam bir cesedin ambulansa taşındığını izledi.
Adam sadece yaşamak istemedi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder